De wereld verandert snel. Lang hadden wij niet direct last van geweld, oorlog en ernstige bedreigingen. Het gebeurde wel, maar dat vond steeds op afstand plaats. In de afgelopen tijd is dit steeds dichterbij gekomen. Door de wreedheden die gepleegd worden, groeit de bezorgdheid en laait de onrust vaker op. Aanslagen worden niet alleen door groepen gepleegd. Ook enkelingen slaan op onverwachte momenten en plaatsen toe en een aantal overheden gedraagt zich steeds agressiever.
Je kunt je met reden afvragen in wat voor een wereld wij terechtgekomen zijn. Hoe kunnen wij met deze nieuwe werkelijkheid omgaan?
Wij zijn in ons leven gewend geraakt aan vrede, voorspoed en rust. Het is iets gewoons geworden. Toch is het helemaal geen vanzelfsprekendheid. Wij mogen ons toevertrouwen aan de Vredevorst en moeten tegelijkertijd rekening houden met de tegenstander die op prooien belust is.
De eerste christengemeente kende aanvankelijk een voorspoedige periode. Er was sprake van saamhorigheid, groei en maatschappelijke waardering. Gaandeweg kregen zij te maken met intimidatie en fysiek geweld. Dit mondde uit in vervolging.
Christenen uit Jeruzalem ontvluchtten uiteindelijk hun woonplaats. Ook zijn er christenen onder afschuwelijke
omstandigheden om het leven gebracht.
De boodschap van Jezus stuit op verzet. Dat is niet nieuw. Jezus ondervond dit al aan den lijve. Hij heeft aangegeven dat ook zijn volgelingen op uitingen van haat voorbereid moeten zijn. De onbekendheid met de bedoeling van Jezus zorgt voor diepe verdeeldheid.
Mensen laten liever hun eigen haan koning kraaien…
Er zal nog een tijd aanbreken waarin gewelddadigheid nog overheersender wordt. Voordat Jezus hierover gesproken heeft, was dat al bekend. De profeet Daniël maakte hier ook al melding van. We hoeven dus niet verrast te zijn.
Om over na te denken
▶ Welke risico’s kleven er aan de gedachte dat het normaal is om als christen in vrede en voorspoed leven?
▶ Hoe kun je voorkomen dat onjuiste aannames de boventoon voeren?
Je kunt je gemakkelijk laten meeslepen door gedachten wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Dat is niet nodig. Petrus roept in een van
zijn brieven op om realistisch te blijven. Dat maakt het mogelijk om te blijven bidden. Petrus spreekt daarover uit ervaring: toen Johannes en hij na een arrestatie vrijgelaten werden, legden zij en de andere discipelen hun situatie eensgezind in gebed aan God voor.
God houdt ons vast. Wie op hem vertrouwt mag weten dat geen enkele gebeurtenis de liefde van God in de weg kan staan. Dat houdt je op de been. Die liefde maakt het zelfs mogelijk om op een andere manier naar mensen te kijken die wreedheden begaan. Zij zijn onder invloed gekomen van andere krachten die voor strijd zorgen.
Wanneer de druk hoog is, mag je weten dat de Redder nabij is. Door zijn aanwezigheid is het mogelijk om problemen de doorstaan. Hij is er bij!
Jezus keek ook over het lijden heen: hij hield daarbij de blijdschap voor ogen die in het verschiet lag. Door ons oog op Jezus gericht te houden, mogen wij net als hij vol verwachting naar de toekomst kijken. Tegenover lijden staat een vooruitzicht dat verdrukking in een andere verhouding plaatst.
Om over na te denken
Paulus schrijft over een wapenrusting die nodig is om aanvallen af te slaan.
▶ Welke zwakke plekken vragen er in jouw leven meer aandacht?
▶ Hoe kun je daar elkaar bij helpen ?
Wie zijn leven op Jezus baseert, heeft een toekomst waarbij de huidige omstandigheden in het niet vallen. Voor wie de tegenslag het grootst is, is het contrast tussen de huidige omstandigheden en de toekomstige situatie ook het meest uitgesproken. Die toekomst geeft reden tot dankbaarheid.
Wie voor God leeft, zal hem zien. Jezus zal over iedereen spreken die openlijk voor het geloof in Jezus is uitgekomen. Dit doet hij
tegenover de Vader en ook tegenover engelen. Wie Jezus dient, ontvangt zelfs eer van God. Waar de gelovige gericht is op Jezus, is hij gericht op zijn volgelingen.
Elke tegenkracht die nu nog ervaren kan worden, heeft uiteindelijk geen bestaanskans. De aarde en hemel krijgen opnieuw vorm. Zonde, geweld en destructieve machten hebben dan afgedaan.
De komende wereld die wij mogen verwachten is een zekerheid. Christenen kunnen daar elkaar steeds op wijzen. Dat strekt tot troost en is een aanmoediging om het oog in alles op Christus gericht te houden.
Om over na te denken
▶ Welk verschil maakt het om het perspectief dat God schetst in gedachten te houden?
▶ Hoe kun je dat blijven doen?